Donatisme

Het Donatisme is genoemd naar Donatus een bisschop van Carthago, die na de bloedige vervolging in 303 onder keizer Diocletianus (284-305), een harde lijn koos tegen allen die tijdens de voorafgaande vervolgingen zich van de Kerk hadden afgekeerd, de zogenaamde "traditores" (verraders). De donatisten scheidden zich af van de moederkerk en hadden hun eigen bisschoppen, enz. . Zij zagen hun Kerk zagen als een uiterlijk puur lichaam van verloste zielen. Tegen deze schijnheiligheid verzetten zich de katholieken. In 390 waren er in Hippo meer donatisten dan katholieken. Na 411 toen de keizer positie innam tegen de donatisten was de fut uit de groep. Wat ervan over was verdween voorgoed toen N-Afrika moslim werd in de 7de eeuw. De groep was een van de grote tegenstanders waarmee St. Augustinus te maken kreeg.