Pelagianisme

Het pelagianisme ontstond in Rome rond een zekere Pelagius (354-420 of 440), een monnik afkomstig uit Engeland of Ierland. Het pelagianisme leert de kracht van de menselijke wil. Het heil is de beloning voor de persoonlijke inspanning van een mens en niet een geschenk/genade van God. Pelagius beoefende zelf een zeer strenge ascese. Bij de verovering van Rome door de Goten in 410 vluchtte Pelagius met zijn briljantste leerling Celestius naar Carthago en trekt dan alleenverder naar Palestina. Celestius blijft in Carthago en leert er de oorspronkelijke goedheid van de menselijke natuur. Een consequentie hiervan is dat de waarde van het doopsel wordt geminimaliseerd. Pelagius kreeg aanvankelijk succes in Palestina waar hij woonde. Hij stuit op tegenstand van St. Augustinus en St. Hiëronymus.