Kerkvaders, Tertullianus

Tertullianus Quintus Septimius Florens Tertullianus werd tussen 150 en 160 te Carthago geboren, waar zijn vader centurio (honderdman) was in dienst van de proconsul van Afrika (centurio proconsularis). (Hiëronymus, De viris illustribus, 53) Hij werd geboren in een heidens gezin en genoot een uitstekende academische opleiding. Hij werd waarschijnlijk, te oordelen naar zijn teksten, advocaat. (Eusebius, H.E. ii,2,4) Hij kon zich behalve in het Latijn ook vloeiend in het Grieks uitdrukken. Hij verbleef een tijd in Rome. Rond 193, in ieder geval vóór 197, werd hij Christen. Hij werd geen priester, ook al stelt Hiëronymus van wel. Hij begon een lange literaire loopbaan ten dienste van zijn geloof. Hij was behalve een denker ook een man van de daad. Door zijn vorming als advocaat kon hij het Christendom tegen de staat verdedigen. Rond het midden van zijn leven (202-5) sloot hij zich openlijk aan bij de montanisten en begon hij de katholieke Kerk fel aan te vallen. Hij had een naar extremisme en rigorisme neigende natuur. Over zijn levenseinde wordt niets bericht. Men neemt aan dat hij ca 230 in hoge ouderdom gestorven is. Hij schreef diverse werken waarvan er 31 bewaard gebleven zijn. Met grote nauwkeurigheid kan men van de meeste werken zeggen of zij uit zijn katholieke, dan wel zijn montanistische periode zijn. Zijn werken zijn van groot belang voor het verstaan van de verhouding tussen het Christendom en de cultuur van staat van de tweede eeuw. Door zijn breuk met de kerk is zijn invloed op latere Christelijke schrijvers gering. Hij is zeer interessant voor de studie van de leer van de H. Drievuldigheid. Hij is de eerste die Drievuldigheid (Trinitas) gebruikt. Tertullianus is geen kerkvader in strikte zin, alleen al vanwege zijn sektarische achtergrond. Hij is wel en intelligente denker die via zijn werken van enorm belang is voor de kennis van de jonge Kerk in de derde eeuw en dan m.n. in Noord-Afrika. Een kleine bloemlezing