Septuagint

Uit Theowiki
Versie door Pastoor (overleg | bijdragen) op 11 apr 2023 om 15:18
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)

1 De naam

De naam Septuagint is afgeleid van het Latijnse woord septuaginta (=zeventig). De naam wordt vaak afgekort tot LXX (70 in Romeinse cijfers). De naam wordt gebruikt voor een Griekse vertaling van het O.T. en komt voort uit een legende. Deze legende beweert dat de tekst van de Septuagint geschreven werd door 70 of 72 vertalers die 70 of 72 dagen apart opgesloten werden op een eilandje in de Nijl. Deze vertalers waren, volgens de legende, door de hogepriester van Jeruzalem in Alexandrië (Egypte) bijeengebracht (ca -247) op vraag van koning Ptolomeüs II Philadelphus (285-246) die een Griekse vertaling van de Joodse bijbel (Tenach) wenste voor de bibliotheek van Alexandrië.
Om het verhaal nog fraaier te maken zouden telkens zes vertalers uit elk van de twaalf stammen van Israël afkomstig zijn geweest. Het resultaat van het werk van de opgesloten vertalers was dat zij 70 of 72 keer exact dezelfde vertaalde tekst afleverden.
Dit verhaal is te vinden in de Brief van Aristeas aan Philocrates.[1] Deze in het Grieks geschreven brief is afkomstig uit Alexandrië. Het is een mooi verhaal, maar beslist niet historisch. Deze brief werd later geciteerd en uitgewerkt bij Philo van Alexandrië, Flavius Josephus, Justinus en Ireneüs van Lyon.

2 Wat is het

Er werd een Griekse vertaling van het O.T. tussen -250 en +50 gemaakt in Alexandrië. Algemeen wordt aanvaard dat in de derde eeuw voor Christus de Hebreeuwse tekst van de Tora vertaald werd in het Grieks. De vertalers zijn onbekend.
In het spoor van Paul Kahne (The Cairo Geniza, Oxford, 1959) nemen velen aan dat de LXX een soort targum, een oorspronkelijk gesproken commentaar op het O.T. die later opgeschreven werd, was. Het lijkt erop dat het geen eigenlijke vertaling was en dat er in de diverse synagogen parafrazen of vertalingen van de Hebreeuwse tekst gebruikt werden die dan later o.a. door de Christenen tot één tekst werden samengevoegd.
Er ontstonden ook diverse locale teksten. Op het eind van de 4de eeuw kende St. Hiëronymus drie versies (trifaria varietas), de versie toegekend aan Hesychius (Egypte), Lucianus (Antiochië) en Origines (Caesarea).[2]
De jonge Christenheid gebruikte de Griekse LXX bij haar zendingswerk. Zo zijn de citaten van de H. Schrift bij Mt. vrijwel steeds die van LXX en zijn het geen (eigen) vertalingen vanuit het Hebreeuws.

3 Voetnoten

  1. Bv. André Pelletier, Lettre d'Aristée à Philocrate, Paris, Sources Chrétiennes, vol. 89, 1962.
  2. Hiëronymus, Inleiding tot Chronieken.