Antonius Felix was landvoogd (praefectus) van Judea van 52 tot 58 of 60. Hij was een gunsteling van keizer Claudius (41-54). Hij was een vrijgelatene van het keizerlijk huis, vermoedelijk van Claudius' moeder Antonia, en waarschijnljk daarom is zijn volle naam Antonius Felix. Het was ongehoord dat een vrijgelatene landvoogd van Palestina werd in 52 (53).
Volgens Tacitus Hist.5,9 was hij een wrede heerser: "Met iedere vorm van wreedheid en lust oefende hij de koninklijke macht uit met de mentaliteit van een slaaf".
Onder zijn rijk groeide de aanhang van de Joodse verzetsbewegingen: de sicariërs en zeloten. Hij heeft door zijn bewind ongewild veel bijgedragen tot de voorbereiding van de Joodse opstand in 66-73. In 60 (61) werd hij door Nero teruggeroepen naar Rome en opgevolgd door Porcius Festus.
Felix was drie maal gehuwd. In Hand. 24,24 ontmoeten wij zijn derde vrouw: Drusilla.
Zij was een dochter van Herodes Agrippa I, de opvolger van Herodes Antipas. Aan het begin van Felix' bestuur was zij 14 jaar oud (geboren in 38) en werd ten huwelijk gegeven door haar moeder aan Aziz, de koning van Emesa in Syrië. Felix wist echter spoedig na de bruiloft Drusilla met behulp van een magiër uit Cyprus te verleiden om met hem een ongeoorloofd huwelijk te sluiten. Zij was een zus van Herodes Agrippa II en van Bernice of Berenice (28 -?) die een relatie had met de later keizers Vespasianus en Titus en die opduikt in Hand. 25,13).
Drusilla werd op in augustus 79 met haar zoon Agrippa door de lava van de Vesuvius bedolven.
Wij vinden hem in Hand. 23,24-26; 24,3; 24,22-27; 25,14.
Naast Tacitus wordt hij ook vermeld bij Flavius Josephus, Antiq.20,182 en bij Suetonius, Claudius, 28.
|