Sadduceeën

1 Inleiding De Sadduceeën vormden een hoofdzakelijk politieke partij, die vooral aanhang had in de priesterlijke aristocratie, en onder de rijke en vooraanstaande Joden. (Hand. 5,17) 2 Ontstaan Hun naam schijnt af te stammen van de hogepriester Sadok, ten tijde van koning Salomo, of van het geslacht van Sadok (1 Kron. 2,35; 29,22). Ten tijde van de Seleuciden werden zij grotendeels gehelleniseerd. 3 Hun opvattingen Zij hielden zich alleen aan de (oude) Schriften, en erkenden de rabbijnse tradities niet. Zij geloofden niet in het bestaan van engelen, noch de opstanding van de doden, ja zelfs niet in het verderleven van de ziel na de dood. (vgl. Mt. 16,1v). Men trof hen vooral aan in de kringen rond de hogepriester, Herodes en de Romeinse landvoogd. (Hand. 5,17) Zij hadden minder aanzien bij het volk dan de Farizeeën. Paulus weet een keer de Farizeeën en de Sadduceeën handig tegen elkaar uit te spelen over de kwestie van de opstanding na de dood (Hand. 23,1v). 4 Na de ondergang van Jeruzalem (70) De Sadduceeën gingen ten onder met de verwoesting van Jeruzalem in het jaar 70. Overigens dient opgemerkt te worden dat het enige dat we over de Sadduceeën weten bestaat uit de schaarse gegevens die hun tegenstanders, de Farizeeën (Flavius Josephus en de rabbijnse literatuur) en de Christenen (N.T.) geven.